Czy kogoś/czegoś się boisz? Uzasadnij...

[Nahya]

A ja się boję...aż głupio się przyznać..ślimaków... Porażka, niby wiem że nic mi nie zrobią, nawet jakby chciały to przecież zawsze zdążę uciec, ale strach tak mnie paraliżuje... masakra...Najgorzej jak ktoś się dowie i sobie bekę robi i mnie straszy - a ja po takiej eksplozji strachu to kilka godzin do siebie dochodzę.
Poza tym to boję się praktycznie wszystkiego - dlatego nie oglądam horrorów i unikam sytuacji w których coś mogłoby mnie wystraszyć ;p

ach - nie boję się otchłani oceanu - wręcz mnie do nich ciągnie

[Czosnek]

Poza tym to boję się praktycznie wszystkiego - dlatego nie oglądam horrorów i unikam sytuacji w których coś mogłoby mnie wystraszyć ;p

Ja też się boję horrorów. Gdy byłam mała, miałam może z 9-10 lat... obejrzałam w TV taaaakiiiiii.................... straszny film pt. "Skrzydlaty mściciel" (to było chyba z serii "Rewolwer i melonik"). Coś potwornego. Jakiś skrzydlaty upiór wspinał się po ścianach budynków, niszczył długopisy i mordował. Albo coś pokręciłam... ze strachu.


I tak to nic. Najbardziej to się boję oczywiście utworów Michael'a Jacksona...

[Darkya]

Ja się panicznie boję wszelkiego rodzaju jadowitych stworzeń
i aktora imieniem Stuard Townsend facet mnie przeraża, nawet jak oglądam z nim komedie się boję. Ma takie zło w oczach

[Krasnola]

pająków się boję jak cholera :/ piszczę i kwiczę i okolicznym osobom każę pozbyć się tego świństwa :/

[Qadesh]

Qadesh: ja bym chyba na twoim miejscu zaczęła piszczeć i uciekła do domu najszybciej jak się da. A może spróbuj z kimś podejść do tego czegoś? Zobaczyć co to jest?

mam już plan: LATARKA. Bo jeszcze kilka razy takie przeżycie, to mnie zawał zabije

Mi się czasem śni, że gdzieś spadam i wtedy natychmiast się budzę, bardzo przerażona. Nie wiem, dlaczego. Nigdy jeszcze z niczego wysokiego nie zleciałam, a jeżeli w zamierzchłej jakiejś przeszłości to się wydarzyło, nie pamiętam. Nic a nic.
Tak więc uzasadnić nie potrafię... Ale naprawdę się budzę ze strachu. /smętnie/

To nie jest źle To może są takie nieudane sny o lataniu?? Dośnij sobie skrzydła - albo lotnię - i przeleć się do ogródka, albo usiądź na dachu W bezpieczne miejsce leć/spadaj.

pająków się boję jak cholera :/ piszczę i kwiczę i okolicznym osobom każę pozbyć się tego świństwa :/

na pająki mam sposób - zabijam i odskakuję jak najdalej potem dokładnie odkurzam narażony na skażenie teren

Latające świństwa są obrzydliwe. Małe i nieszkodliwe? Jassne.

[Delein]

Takie mnie niedawno naszło...pomyślcie sobie, jakby pajaki latały...zrobi Wam sie lepiej...

[Qadesh]

ARGH.

[Isine]

Del, weź mnie nawet nie denerwuj *wzdryga się na samą myśl*.

Apropos spadania we śnie. Mnie się dzisiaj śniło, że się przewróciłam i uderzyłam twarzą w beton. Obudziłam się sama, wydając bliżej nieokreślony odgłos, coś jakby głośne wciągnięcie powietrza, z nosem wciśniętym w poduszkę. To było... dziwne:P Wiem, że coś takiego zdarza się dość często, ale chodzi mi o samo uczucie. Nie lubię spadać, ani upadać we śnie, bo zawsze wtedy się budzę i mam wrażenie jakbym spadała/upadała naprawdę...
Czasami boję się też ciemnych zakamarków w moim domu. A raczej tego co z nich może wyjść... zombie, potwory, duchy, ufo... Może nie panicznie, ale nie jest to przyjemne uczucie, kiedy idę przez mieszkanie w nocy i muszę co chwila się rozglądać, czy czasami coś mnie nie atakuje.

Qadesh weź latarkę i jakąś broń ^^. Nigdy nic nie wiadomo:P. A jak to się okaże jakiś milusi kicikotek* to ja go chętnie przygarnę ^^

*Jakiś bliżej nieokreślony stwór, byle nie był jadowity, agresywny etc.

[X-76]

Gdy rozum śpi budzą się demony... czy coś w tym stylu nie ? Boimy się nieznanego. A że się boimy to nie chcemy tego poznawać, więc boimy się dalej. I tak w kółko. Ja zawsze jak się czegoś bałem to robiłem wszystko żeby poznać źródło tego strachu. Zazwyczaj okazywało się to łatwo-wytłumaczalną popierdułką.
Jedyne co mi klina zabiło to ten strach w samolocie przed skokiem. Niektórzy mówią, ze to instynkt samozachowawczy i trza go pokonać. Pożyjemy zobaczymy.
Namawiam do poznawania swoich strachów. Poznane znikają bardzo szybko

[Elvarel]

Co do pająków, to boję się tylko co większych sztuk. Kiedyś bałam się dużo bardziej...
Przerażają mnie zabawki-klauny z tym swoim sztucznym (często jakimś takim szyderczym) uśmiechem...
Cholerny dyskomfort psychiczny odczuwam na dziecięcych częściach cmentarzy. Ale może to dlatego, że za samymi ludzkimi dziećmi nie przepadam. Zawsze jakieś logiczne wytłumaczenie ...
Ale chyba nic mnie tak nie przeraża jak... Ludzie. Choć od czasu jak poszłam najpierw do LO a później na studia boję się ich coraz mniej. Widać, trzeba było zmienić środowisko, ale ślady i tak zostały...
Horrory mogę oglądać tylko niektóre. Poza tym mam zbyt duży dar do samostraszenia ...

Jak byłam duuuuużo młodsza bałam się ciemności i, o lolu, stada wilków czającego się w "dużym pokoju" jak tylko gaszę w nim światło i zamierzam iść na schody do góry. Tak było latami, póki którejś Nocy nie zmusiłam sama siebie, żeby zamiast sadzić po 2-3 stopnie, przejść powoli po jednym stopniu na piętro. Raz czy dwa i uczucie goniącej mnie watahy zniknęło ...
A sposób na ciemność ze złowieszczymi cieniami - zamknąć oczy ...

[KoSa]

Ja boję się pająków wszelkich.. im większy tym gorzej... Blleeechh...
Brat miał kiedyś ptasznika kędzierzawego.... jak to bydle wielkości dłoni, raz uciekło z terrarium to myślałem ze dostane palpitacji serca albo z domu wystrzelę jakbym w tyłku miał napęd nadprzestrzenny.
do tego chodzenia samemu po nocy.... zawsze mam wrażenie jakby coś mnie obserwowało, a jak jeszcze idzie się taka ulicą jak przy moim domu w nocy w totalnej mgle...

[Delein]

Ale wiecie co jest najgorsze? Jak siedzi się ze znajomymi w grupce, dajmy na to po zmroku i nagle wszyscy nawzajem zaczynają się nakręcać. Każdy dopowie swoja historyjke, reszta robi wielkie oczy i wtedy nawet szum liści może człowieka doprowadzić do białej gorączki. I niby wszyscy się śmieją z tego, niby luz, a potem "podaj mi rekę. albo w ogóle to mnie przytul i nigdzie nie idź"
Pamiętam, jak na jednej imprezie klasowej (mielismy wtedy z 13 lat, grzeczna impreza, zero alkoholu) spalismy w spiworach w jednym pokoju i nagle ktoś przestraszył się jakiegoś cienia za oknem. I poszło, że to morderca z nożem. Wszyscy, jak jeden mąż pobiegli do kuchni po jakieś wałki, rondle i tłuczki, zbilismy się w grupkę i każdy dygotał z przerażenia

[Elvarel]

O tak. Pamiętam jak na wycieczce szkolnej w 1 czy 2 klasie podstawówki dziewczyna, która była ze mną w pokoju przestraszyła do żartu inną. Wszystkie pozostałe (w tym ja) wiedziałyśmy, że to wkręt. Skończyło się na tym, że wszystkie ryczałyśmy ze strachu, łącznie z pomysłodawczynią ...

[Czosnek]

Hmmm... co Wy z tymi pająkami? U mnie ich pełno, niektóre wypasione ale jakoś nie robią na mnie większego wrażenia...
Ostatnio miałam dziwną przygodę. Bardzo się wystraszyłam a dziwne jest to, że wydarzenie miało miejsce w kościele katolickim. Na tzw. Msze Św. chodzę bardzo rzadko, z obowiązku. Nie jestem w stanie skupić dłużej uwagi na smęceniu. Owszem, gdy bardzo chcę to jestem w stanie ale wtedy przeraża mnie nawał informacji, zwłaszcza gdy czytają biblię.
Więc, na Msze Św. zaglądam rzadko. Ale mam zwyczaj wchodzenia do pustych kościołów (katolickich). Wtedy jet ok. Zwykle wybieram sobie kącik gdzie zapala się świeczki.
Niedawno też tak zrobiłam, wchodzę, cisza, spokój, pali się 5 świeczek... usiadłam, obok mnie jakaś kobitka. I nagle przyszedł jakiś dziwny tłum, wszyscy oni się zaczęli gromadzić wokół i miałam wrażenie, że coś ze mną jest nie tak... z trudem zapaliłam 6 świeczkę i ... chodu !!!
To było przerażające doświadczenie...


Prędko mnie w kościele nie zobaczą...

[Qadesh]

Nakręcanie sie jest niessamowite
Kiedyś się nakręciłyśmy z przyjaciółka i zaczęłyśmy się bać zachodu słońca.
Co może byc w tym strasznego?
A no właśnie

Hej, Czosnek, to był kościół, więc na pewno nie były to złe duchy
Może Twoja rodzina? Jakis dziadek, czy kto.. ;>